کابل دستگاه الکتروشوک

کابل الکتروشوک

دستگاه الکتروشوک یا دفیبریلاتور به منظور بازگرداندن انقباضات قلبی به حالت متعادل اولیه و یا شروع مجدد ضربان قلبی در زمان ایست قلبی استفاده می شود. دستگاه الکتروشوک در بیمارستان ها و مراکز پزشکی و امدادی استفاده می شود. الکتروشوک دارای دو نوع داخلی و خارجی می باشد. نوع داخلی آن با عمل جراحی داخل بدن فرد قرار میگیرد. اما نوع خارجی آن دستگاهی بزرگ است که برای ایجاد شوک قلبی در لحظه از آن استفاده می شود.

دستگاه الکتروشوک خارجی دارای دو نوع مونوفازیک و بای فازیک می باشد. نوع مونوفازیک آن یک جریان پر قدرت یکطرفه به قلب ارسال میکند و نوع بای فازیک جریان رفت و برگشت دو طرفه ایجاد می نماید. قدرت جریان دو طرفه کمتر بوده اما تاثیر آن بیشتر است. همچنین آسیب های ناشی از قدرت بالای الکتریکی را ندارد.

دستگاه های الکتروشوک می توانند دستی و یا اتوماتیک باشد. در نوع اتوماتیک لید ها و صفحه ها به سینه ی بیمار متصل شده و دستگاه با سنجش ضربان قلب می تواند میزان شوک مورد نیاز را محاسبه کرده و پیشنهاد دهد و کاربر با تایید آن شوک الکتریکی را وارد نماید.

دستگاه های دستی (غیر خودکار) می بایست توسط کاربر تنظیم شود و میزان قدرت الکتریکی وارده را بر حسب ژول محاسبه شود. معمولا در مراکز اورژانس و بیمارستان ها نوع دستی آن بیشتر کاربرد دارد. میزان قدرت الکتریکی وارده بر بیمار می بایست به درستی محاسبه شود تا موثر واقع گردد.

کابل بیمار از دستگاه الکتروشوک به بدن بیمار متصل می شود و ضربان قلب و ریتم قلبی را درون مانیتور دستگاه الکتروشوک به نمایش میگذارد تا کاربر بتواند تاثیر شوک قلبی را مشاهده نماید و تصمیم برای اقدامات عادی به عمل آورد. در صورت عدم سلامت کابل الکتروشوک، ضربان قلب بیمار به درستی سنجیده نمی شود و درجه شوک به درستی تنظیم نخواهد شد و بیمار دچار آسیب های جدی می گردد.