اتوسکوپ فایبراوپتیک

نقد و بررسی اتوسکوپ فایبراوپتیک

اتوسکوپ یک ابزار پزشکی است که با توجه به دقت و کیفیت آن غالبا برای مشاهده و معاینه و در مواردی خاص برای معالجه و درمان بخش گوش میانی مورد استفاده پزشک متخصص قرار می گیرد. در واقع محتویات داخل گوش و حتی در مواردی بینی نیز، از طریق بزرگ نمایی اتوسکوپ به خوبی قابل مشاهده می باشد.

ساختمان اصلی اتوسکوپ شامل دو قسمت دسته(handle) و هد(head) می باشد، که هد نیز از سه جز ذره بین، محفظه میانی و اسپچولا تشکیل یافته است. بدیهی که به منظور رعایت بهداشت و عدم انتقال بیماری به افراد، تعویض و یا ضد عفونی کردن اسپچولا در هر نوبت معاینه الزامی به نظر می رسد.

کاربرد اتوسکوپ و نحوه استفاده از آن

همانطور که گفته شد بیشترین کاربرد اتوسکوپ به منظور معاینات گوش می باشد به طوری که این دستگاه به گوش بین نیز لقب گرفته است. پزشکان با استفاده از اتوسکوپ می توانند قارچ ، باکتری احتمالی گوش، پارگی پرده و تغییر رنگ و سایر بیماری های مربوطه را تشخیص دهند. بیمارانی با علائمی همچون خارش، سوزش، عفونت، ترشح و مشکلات شنوایی نیز با این وسیله معاینه می گردند.

اتوسکوپ ها با استفاده از دو نوع منبع نور، نور مستقیم و غیر مستقیم کار می کنند. منبع نور مستقیم اتوسکوپ های لامپی هستند و منبع نور غیر مستقیم اتوسکوپ های فایبراپتیک می باشند.

اتوسکوپ های لامپی از دو نوع لامپ رشته ای (هالوژن) و یا لامپ LED بهره می برند. اتوسکوپ ها با نور هالوژن دارای نور شفاف و ایده آلی هستند و جزئیات را مشخص می کنند. اما طول عمر پایینی دارند و نور آن به تدریج کاهش میابد. لامپ های LED، طول عمر بالاتری دارند و نور آنها به مرور زمان کاهش نمیابد.

اتوسکوپ های فایبراپتیک از فیبرنوری برای هدایت نور از لامپ تا اسپکولوم استفاده می کنند. نور اتوسکوپ فایبراوپتیک از حلقه دور اسپکولوم تابانده می شود. اما در اتوسکوپ های ساده لامپی نور از داخل اسپکولوم تابانده می شود. همین امر ممکن است موجب محدودیت دید در اتوسکوپ های لامپی شود. به همین دلیل اتوسکوپ های فایبراپتیک بهتر عمل می کنند.

دسته دیگر از اتوسکوپ ها را می توان اتوسکوپ های رومیزی و جیبی دانست. اتوسکوپ های جیبی مانند خودکار بوده و بسیار ظریف هستند. همچنین طول عمر کوتاهتری نیز دارند. اما اتوسکوپ های رومیزی دارای دسته های فلزی یا کائوچویی بوده و برای حمل بین بخش و به بخش مناسب نیستند.

استفاده از اتوسکوپ باید توسط پزشک متخصص انجام گیرد. پزشکان جهت کاهش عوارض معاینه با توجه به سن، میزان بزرگی دریچه گوش و ... نسبت به تشخیص عارضه اقدام می نمایند. به منظور مقایسه دقیق آناتومی گوش بیمار ابتدا گوش سالم توسط پزشک معاینه شده و سپس گوش دیگر معاینه می گردد. این عمل همچنین به جلوگیری از انتقال بیماری از گوش اسیب دیده به گوش سالم نیز جلوگیری می کند.

اتوسکوپی ممکن است عوارضی گذرا نظیر خارش یا سرفه را در پی داشته باشد. از استفاده خودسرانه این دستگاه جدا خودداری گردد، زیرا عدم مهارت در استفاده از اتوسکوپ امکان ایجاد اسیب های جدی و جبران ناپذیری را پدید می آورد.