تراکشن ارتوپدی و درمان شکستگی های استخوانی
از تراکشن ارتوپدی در درمان شکستگی های استخوانی، اختلالات مفاصل و درمان های مربوط به تراکم استخوان کاهش یافته استفاده می شود. تراکشن یا همان کشش می تواند به صورت پوستی یا اسکلتی باشد. در مواردی خاص نیز با استفاده از تراکشن مخصوص ستون فقرات و یا مهره های گردنی را می توان مورد کشش قرار دارد تا درد فرد کاهش یابد.
در این مقاله قصد داریم تا بیشتر در مورد تراکشن پوستی و اسکلتال صحبت نماییم. در ابتدا به تفاوت های دو نوع کشش میپردازیم و سپس جزئیات هر کشش و عوارض تراکشن ارتوپدی را بررسی می نماییم.
تفاوت تراکشن پوستی و تراکشن اسکلتی
همانطور که از نام هریک مشخص است هر کشش هدف خاصی دارد. تراکشن یا کشش پوستی بر پوست فرد اعمال می شود و تراکشن استخوانی به طور مستقیم بر استخوان اعمال میگردد. تراکشن پوستی یک عمل غیر تهاجمی است که توسط باندی مخصوص انجام می شود. این باند کف پای بیمار را گرفته و ادامه ی باند بر روی ساق پای فرد به صورت ساده و بدون فرم بسته می شود. از انتهای باند و در قسمت کف پا، طنابی خارج می شود که به وسیله ی آن کشش صورت میگیرد. این طناب بر روی قرقره ی تراکشن قرار میگیرد و به وزنه ها وصل میشود و فشار مورد نیاز بر پای فرد اعمال میگردد.
اما در مورد کشش استخوانی با توجه به وضعیت استخوان ها و میزان کشش مد نظر پزشک، به پای فرد پین وارد می شود و کشش از طریق کمانی که به دو طرف پین وصل می شود مستقیما بر استخوان اعمال میگردد.
نوع کشش با توجه به سن، وضعیت سلامت بیمار و نیاز هر فرد توسط پزشک متخصص مشخص می گردد.
محل قرارگیری پین ارتوپدی در پا
کشش ممکن است در محل های مختلفی نیاز شود. کشش از استخوان کف پا، کشش از استخوان آرنج دست و یا کشش از استخوان فمور یا تیبیا.
در این مقاله قصد داریم محل پین گذاری کشش از استخوان فمور و یا استخوان درشت نی را بررسی کنیم. برای پین گذاری می بایست ابتدای زانو و اطراف پای بیمار به خوبی ضد عفونی شود. سپس از دو طرف پوست که قرار است پین به آن وارد شود داروی بی حسی به پای فرد تزریق می شود.
برای اعمال کشش بر روی استخوان فمور، پزشک دو یا سه انگشت بالاتر از کشکک زانو، در دو طرف پا داروی بی حسی تزریق میکند و با استفاده از دریل ارتوپدی پین را وارد استخوان فمور می نماید به طوری که چند سانت از پین از دو طرف پای فرد بیرون زده باشد. سپس کمان بوهلر را به طرفین پین متصل می نماید. انتهای کمان توسط طناب کشیده می شود. این طناب بر روی قرقره ی تراکشن قرار میگیرد و در انتها به وزنه ها متصل می شود. میزان کشش با تعداد و وزن وزنه های ارتوپدی ارتباط مستقیم دارد.
تزریق داروی بی حسی
پین گذاری
برای اعمال کشش بر روی استخوان تیبیا (درشت نی)، پزشک در حدود دو سانتیمتر پایینتر از کشکک زانو را برای پین گذاری در نظر میگیرد. مراحل پین گذاری و کشش مشابه بالا انجام میگردد. در ابتدا داروی بی حسی در محل مورد نظر تزریق شده و پین گذاری از طریق دریل ارتوپدی انجام می شود. سپس با اتصال پین به کمان و کمان به تراکشن ارتوپدی مراحل کشش تکمیل می شود.
تزریق داروی بی حسی
پین گذاری
تراکشن ارتوپدی
نحوه کشش با استفاده از تراکشن ارتوپدی
تراکشن ارتوپدی وسیله است که به سر تخت بستری متصل می شود. این وسیله دارای دو قرقره می باشد که طناب را از روی خود عبور میدهد و در انتهای طناب وزنه ها متصل می شوند. تراکشن ارتوپدی بیمارستانی قابلیت تنظیم ارتفاع را نیز دارد و پزشک با توجه به نوع شکستگی و کشش مد نظر می تواند ارتفاع مناسب را تعیین نماید. همچنین تراکشن های بیمارستانی قابلیت نصب بر روی انواع تخت های بستری را دارند. کشش ممکن است به صورت یکسان با وزن ثابت و یا به صورت کاهشی و یا افزایشی در نظر گرفته شود. برای این منظور وزنه های مختلفی در نظر گرفته میشود که به آسانی قابلیت تنظیم کشش و جا به جایی را داشته باشند.
نکات مهم در ارتباط با تراکشن ارتوپدی
- کشش استخوانی و یا پوستی می بایست در یک جهت صورت بگیرد.
- در زمان کشش کف پای فرد می بایست آزاد باشد و از نیروی کشش نکاهد.
- اگر فرد برای مدت طولانی تحت کشش قرار میگیرد می بایست از تشک مواج بر روی بستر ( زیر بیمار) استفاده نمود تا از ابتلا به زخم بستر جلوگیری شود.
- فرد تحت درمان می بایست در طول مدت کشش ثابت بماند و استراحت مطلق باشد.
- تراکشن ارتوپدی می بایست به درستی بر روی تخت محکم شود تا از جدا شدن، تکان خورد و آسیب رساندن به پای فرد جلوگیری شود.
- برای افرادی که سن بالا و پوکی استخوان دارند از تراکشن پوستی به جای تراکشن اسکلتی استفاده می شود زیرا تراکشن اسکلتال موجب عوارض و آسیب های جبران ناپذیری می گردد.
عوارض تراکشن ارتوپدی
عمل تراکشن یا کشش برای درمان انواع شکستگی و اختلالات عضلانی به کار می رود. فرد می بایست در طول درمان در بستر ثابت قرار گیرد و هیچ گونه حرکتی نداشته باشد. به همین منظور انواع تدابیر مانند سوند و تخت های شکن دار برای تغییر پوزیشن کمر به بالای فرد در نظر گرفته می شود. اما در هر صورت درمان ممکن است دارای عواضی نیز باشد که در زیر به آن میپردازیم:
- التهاب و تحریک پوست: التهابات پوستی در قسمتی که پین به آن وارد شده و یا از آن خارج گردیده است امری شایع است و در طول دوره کشش و پس از اتمام آن می بایست ضد عفونی و درمان شود.
- خستگی و ناراحتی عضلانی: به دلیل ثابت بودن فرد بر روی تخت در طول دوره کشش خستگی و دردهای عضلانی ممکن است پیش بیاید.
- عفونت ادراری: در زمان کشش و عمل تراکشن فرد نمی تواند از جای خود تکان بخورد. بنابراین ممکن است از سوند و یا لگن استفاده شود که در این موارد احتمال عفونت نیز وجود دارد.
- ایجاد زخم های فشاری: امکان زخم های فشاری بر روی پشت بیمار که بیشتر وزن بیمار در حالت دراز کشیده را متحمل می شود بالاست به همین منظور بهتر از از تشک مواج استفاده شده و دو نوبت در روز پشت بیمار ماساژ داده شود.
تجهیزات پزشکی ایرانمهر، تولید کننده تراکشن ارتوپدی بیمارستانی با قابلیت تنظیم ارتفاع بوده و انواع وسایل مربوط به تراکشن مانند کمان بوهلر، آویز وزنه و وزنه های ارتوپدی را با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت عرضه می نماید. جهت ارتباط با کارشناسان فروش با شماره های ما تماس بگیرید.